Çoğu ekonomist serbest ticaret desteklese de, 1970'lerde giderek artan sayıda onları giderek tahminleri serbest ticaret teorisi ve gerçek ticaret akımları arasında büyük farklılıklar şaşkın oldu. Bu bulmacanın çözümü yeni ticaret teorisi olarak bilinmektedir. Bu bir sırdı ticari büyüyen en hızlı ile benzer ekonomilerde sanayileşmiş ülkeler ve üretim faktörlerinin zenginlikleri arasında. Birçok yeni sanayi, herhangi bir ülke için net karşılaştırmalı hiçbir avantajı vardı. Üretim ve ticaret kez şans konularında gibiydi. İki ülke arasındaki ticaret genellikle benzer mallar çoğunlukla oluşur, örneğin, bir ülkeden başka bir ülkeye hangi araçların farklı modelleri içe aktarmak araba satmak. Özellikle, Massachusetts Institute of Technology'nin, Paul Krugman ile ilgili bir açıklama, iş bölümü, birim maliyetlerini düşürür Adam Smith'in fikri üzerine çekti. Firma içinde ölçek ekonomileri, mükemmel rekabet geleneksel ticaret teorisi tarafından kabul ile bağdaşmaz. Daha gerçekçi bir varsayım birçok marketler tekelci rekabet olması. Monopolistically rekabetçi bir piyasa genişlediğinde, bunu daha fazla firmaları (daha fazla ürün çeşitliliği) ve daha büyük ölçek ekonomileri ile daha büyük firmalar aracılığıyla yapar. Serbest ticaret piyasası genişler ulusal sınırların ve böylece boyutu daha büyük parası tüketiciler, çalışanları ve hissedarları için ölçek ekonomileri biçmek firmaları sağlar. Ters işlem ekonomiler daha benzer büyük olabilir. Bu açıklar neden Ticari liberalleşme benzer ülkeler arasında elde etmek kolaydır. Oysa Meksika'nın çok farklı ekonomisi eklemek için sonraki genişleme çok daha tartışmalı (NAFTA'ya bakınız) böylece, örneğin, küçük yerel şikayetler, Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada arasında serbest ticaret anlaşması üretti.