Fiyat, bir para birimini başka bir şeye dönüştürülebilir. Yıllar içinde ekonomistler ve politikacılar sık sık piyasa güçleri tarafından karar yerine bir ülkenin döviz kuru sabit tutmak izin denemek için iyi bir fikir olup fikirlerini değiştirdi. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra yirmi yıl, birçok ana paralar Bretton Woods Anlaşması altında tespit edildi. Aşağıdaki iki yılda, float izin para birimleri, her ne kadar 1990'ların sonunda Avrupa para birimlerinin sayısını kalıcı olarak ekonomik ve parasal birlik altında tespit edildi ve bazı diğer ülkelerde para kurulu kurulan artış. Ne zaman Sermaye dünyanın her yerinden kolayca akabilir, ülkeler kendi döviz kuru düzeltmek ve aynı zamanda bağımsız bir para politikası sürdürmek. Güven ve istikrar sabit döviz kuru ve faiz politikası kayan bir döviz kuru tarafından sunulan üzerinde denetim tarafından sağlanan arasında seçmeniz gerekir. Bu ön yüzünde, sermaye hareketliliği dünyasında en iyi bahis daha esnek bir döviz kuru görünüyor. Yüzen bir para firmaları ve yatırımcıların dalgalanmalara karşı hedge, onları teskin değil yanlış bir anlam istikrar için zorlar. Yabancı bankaların borç verme konusunda daha ihtiyatlı olmanız gerekir. Aynı zamanda bu politika kendi para politikası oluşturulması seçeneği sağlar. Ama kayan Döviz kurları büyük bir dezavantajı var: bir denge diğerine taşırken, para aşma ve özellikle büyük miktarda sermaye içinde veya dışında bir ülke akışını oldukça kararsız hale. Bu istikrarsızlık reel ekonomik maliyeti vardır. Her iki dünyanın en iyi sonucu almak için pek çok gelişmekte olan ekonomiler gevşek kendi döviz kuru dolar gibi bir tek yabancı para veya para birimleri bir sepet ipe melez bir yaklaşım, denedim. Ama 1990'ların sonunda Döviz krizleri ve Arjantin'in para kurulu, başarısızlık bu değilse, para Birliği Euro gibi sonuç olarak birçok ekonomist led, en iyi politika serbestçe yüzen bir döviz kuru olması olabilir.