นักเศรษฐศาสตร์พูดเป็นสิ่งดี การวัดความพึงพอใจ (ดูยังสวัสดิการ ) ทฤษฎีทางเศรษฐกิจส่วนใหญ่เป็นข้อสมมติที่ว่า บุคคลทำสิ่งต่าง ๆ เนื่องจากการทำเช่นนั้นให้อรรถประโยชน์ Underlying ผู้ที่ต้องการอรรถประโยชน์มากรับได้ อย่างไรก็ตาม ยิ่งมี ผลต่างน้อยกว่าที่หน่วยอรรถประโยชน์เพิ่มเติมจะทำให้ – มีเป็น diminishing marginal utility โปรแกรมอรรถประโยชน์ ไม่ได้เหมือนกับอรรถศาสตร์ ปรัชญาการเมืองที่ยึดตามขบวนการที่ความสุขของตัวเลขที่มากที่สุด A คำถามแพรวพราวเป็นวิธีการวัดอรรถประโยชน์ ไม่มีเงิน (ทั้งหมด) ทำการจับภาพ คุณสามารถเรียกดูดีขึ้นโดยเพิ่มเติมกลายเป็นพอ เพื่อให้ถนัดเกมบางอย่างมีพยายามคำนวณถูกมาตรการของความสุข ที่พวกเขาได้พบว่า คนที่ มีงานอยู่มาก happier กว่าคนว่างงาน ภาวะเงินเฟ้อ ต่ำยังทำให้ผู้คน happier เพิ่มรายได้เพิ่มสุขบิต แต่ไม่มาก ในหลายประเทศ รายได้มี risen อย่างแหลมคมในปีล่าสุด แต่ชาติสำรวจของอัตวิสัยดีกำลังมีคนอาศัยอยู่แบน ภายในประเทศ การเปรียบเทียบบุคคลทั้งการกระจายรายได้ นเพหมาย happier แต่ผลมีขนาดใหญ่ไม่ คู่สมรสบุคคลมัก happier กว่าเดี่ยวคน หนุ่ม โดยเด็ก happier กว่าหนุ่มกับ happier มากกว่าผู้ชายผู้หญิง happier กว่าดำคนขาวคน ประสบการณ์ people happier กว่าคนไร้การศึกษา การรับจ้างตนเอง happier มากกว่าพนักงาน และปลดเกษียณคน happier กว่าคนที่ใช้งานอยู่คอรัปชั่น ความสุขโดยทั่วไปจะลดลงจนอยู่ใน 30s ของคุณ และเริ่มแกะอีกครั้ง ถนัดเกมอื่นอยู่ dismissive ของการศึกษาดังกล่าว ที่พวกเขาโต้เถียงคน maximizers เข้าแง่อรรถประโยชน์ของตนเอง ดังนั้น ตามคำจำกัดความ สิ่งที่พวกเขาทำเพิ่มอรรถประโยชน์ของตนเอง