ในประเทศพัฒนาแล้ว อย่างน้อย สมาชิกสหภาพการค้าและอิทธิพลได้ปฏิเสธผ่านทศวรรษสามที่ผ่านมา ตอนนี้กำหนดค่าจ้างที่น้อยกว่า โดยสมุห bargaining และวันทำงานน้อยลงห่างหายการไพร์สไตรค์ สหภาพ ซึ่งจะมีผลในกงสีของคนทำงาน อาจทำให้ป่วยสูงขึ้นกว่าที่มันจะไม่ มีพวกเขา เป็นสมุห bargaining pushes ค่าจ้างสูงกว่าระดับที่จะถ่วงดุลอุปสงค์และอุปทานแรงงานมักจะ ค่าจ้างสูงกว่าเหล่านี้เพิ่มอุปทาน และอุปสงค์ มีผลว่า มีมากกว่า jobless คนลด สหภาพ deepen ความขัดแย้งของคนในตลาดแรงงานที่ติมอร์ นั่นคือ สหภาพสมาชิก และผู้ที่มีบุคคลภายนอก โดยทั่วไปแล้วไม่ใช่-unionized จ่ายงานได้ไม่ดีหรือคน jobless ฉะนั้น อย่างไรก็ตาม สหภาพสามารถต่อสู้อำนาจตลาดมากเกินไปของบริษัทบาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อบริษัท (หรือรัฐบาล) ครอบงำตลาดเฉพาะงานเท่านั้น ที่พวกเขาสามารถสนับสนุนคนเลวถือว่า โดยการจัดการ บางครั้งพวกเขาอาจให้สถานีที่ และมีประสิทธิภาพดังนั้นจึงมี คุณค่า สำหรับการสื่อสารระหว่างคนงานและผู้จัดการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศเช่นเยอรมนี ที่ขัดแย้งระหว่างการจัดการ และสหภาพคือดูเป็น unhealthy