รัฐดี ซึ่งขึ้นอยู่กับวิธีที่คุณกำหนด วิธีการหนึ่งคือการ ใช้วัดบางนอน ตัวอย่าง อัตราความยากจนหมายถึงจำนวนครัวเรือนที่มีรายได้ไม่น้อยกว่าสามครั้งสิ่งที่จำเป็นเพื่อให้มีอาหารเพียงพอ (แต่ถือว่าเพียงพออาจเปลี่ยนช่วงเวลา) อีกคือการวัดความยากจนสัมพัทธ์ ตัวอย่าง จำนวนคนยากจนสามารถกำหนดเป็นครัวเรือนทั้งหมดพร้อมมีรายได้น้อย กว่า พูด ครึ่งรายได้โดยเฉลี่ยครัวเรือน หรือเส้นความยากจน (ญาติ) อาจกำหนดเป็นระดับของรายได้ที่มี กล่าวว่า ยากจนที่สุด 10% ของครัวเรือน ในแต่ละกรณี เส้นแบ่งระหว่างความยากจนและความยากจนมากไม่มีกำหนดค่อนข้าง เป็นประเทศได้ดีขึ้น จำนวนคนที่อยู่ในความยากจนสัมบูรณ์มักจะได้รับมีขนาดเล็ก ก็ไม่จำเป็นต้องของความยากจนสัมพัทธ์ แบบว่า ความยากจนสัมพัทธ์กำหนดหมายความ ว่า มันจะเสมอน่าจะระบุจำนวนครัวเรือนที่จน อย่างไรก็ตามรวยกลายเป็นประเทศ เสมอจะมี 10% ของครัวเรือนย่อมกว่าส่วนเหลือ แม้ว่าพวกเขาอาจอาศัยอยู่ในแมนชั่น และกิน caviar (แม้ว่าเจเล็กและ caviar น้อยกว่าอื่น ๆ 90% ของครัวเรือน)