ประเทศมักจะให้การสนับสนุนเกษตรกรของตนเองโดยใช้อุปสรรคทางการค้าและเงินช่วยเหลือเนื่องจาก ตัวอย่างเช่น:

• วิชาการเกษตรภายในประเทศ แม้จะไม่ได้ผลตามมาตรฐานโลก ได้มีกรมธรรม์ประกันภัยในกรณีที่จะกลายเป็นเรื่องยาก (เท่าที่มี ตัวอย่าง ในความโหดร้าย) การซื้อผลิตผลเกษตรจากต่างประเทศ กลุ่มเกษตรกร
• ได้พิสูจน์ช่ำชองการวิ่งเต้น นักการเมือง
• มีการค้นหาเพื่อทำให้ช้า depopulation ของชนบท
• เกษตรราคาสามารถเปลี่ยนแปลงได้ เนื่องจากไม่อาจคาดเดา weather ในหมู่สิ่งอื่น ๆ และ
• การสนับสนุนทางการเงินสามารถให้เป็นเครือข่ายความปลอดภัยในสภาวะตลาดที่รุนแรงอย่างไม่คาดคิด วงกว้างพูด รัฐบาลได้ลองสองวิธี subsidizing การเกษตร แรก ใช้ ในสหรัฐอเมริกาในระหว่าง 1930 และ ในสหราชอาณาจักรก่อนที่จะเข้าร่วมสหภาพยุโรป จะไปด้านบนขึ้นรายได้ของเกษตรกรถ้าอยู่ต่ำกว่าระดับถือว่าสามารถยอมรับได้ เกษตรกรอาจจำเป็นต้องดองบางอย่างของที่ดินของตนเองเพื่อแลกกับการสนับสนุนนี้ได้ ที่สองคือการ รับประกันในระดับต่ำสุดของราคาฟาร์ม โดยการซื้อ surplus ซัพพลาย และการเก็บ หรือเพราะถ้ามิฉะนั้นราคาจะตกต่ำกว่าระดับที่รับประกัน นี้เป็นวิธีการที่ประกาศใช้ โดย EU เมื่อมันตั้งค่านโยบายการเกษตรของทั่วไป การเก็บลงต้นทุนทางตรงของเงินช่วยเหลือนี้ EU ใช้อุปสรรคทางการค้า รวมทั้งการนำเข้า levies เพื่อลดการแข่งขันให้กับ EU เกษตรกรจากผลิตผลมี cheaply เพิ่มเติมบนตลาดการเกษตรของโลก อเมริกันล่าสุดฟาร์มสนับสนุนนโยบายได้รวมรายได้จากด้านบน-ups และบางรับประกันราคา เป็นส่วนใหญ่รัฐบาลได้กลายมาเป็นยอมรับในการค้าขายระหว่างประเทศ นโยบายด้านการเกษตรดังกล่าวมาภายใต้การโจมตี การเพิ่มแม้ว่าโวหารการค้าเสรีมักจะรันไกลก่อนการปฏิรูปที่แท้จริง ใน 2003 ประเทศรวยกันดูรากว่า $ 300 ล้านปีที่มีการสนับสนุนเกษตรกรของตนเอง มากกว่าหกครั้งพวกเขาใช้ในต่างประเทศช่วยเหลือ ค้นหาวิธีการสิ้นสุดการสนับสนุนด้านการเกษตรมีเป็นโดยไกล ท้าทายเหลือใหญ่ที่สุดสำหรับบรรดาความพยายามที่เจรจาการค้าเสรีทั่วโลก