Geld aan het werk, in de hoop om nog meer geld brengen. Investeringen neemt twee vormen: directe uitgaven voor gebouwen, machines, enzovoort, en de indirecte uitgaven op financiële zekerheden, zoals obligaties en aandelen. Traditioneel, economische theorie zegt dat de totale investeringen van een land moet gelijk zijn aan de totale besparing. Maar dit is nooit geweest waar op de korte termijn en, als gevolg van de globalisering, kan nooit worden zelfs op de lange termijn, als landen met lage besparingen van investeringen uit het buitenland aantrekken kunnen en buitenlandse spaarders gebrek aan kansen thuis in het buitenland investeren kunnen (Zie directe buitenlandse investeringen). Des te meer van het BBP van een land investeert, hoe sneller de economie moet groeien. Dit is waarom regeringen proberen zo hard te verhogen van de totale investeringen, bijvoorbeeld met behulp van fiscale voordelen en subsidies, of rechtstreekse overheidsuitgaven aan infrastructuur. Recente gegevens blijkt echter dat de beste manier om particuliere investeringen te stimuleren is te streven stabiel macro-economisch beleid, met de lage inflatie, lage rentetarieven en lage belastingtarieven van toepassing zijn. Vreemd, economische studies hebben bewijs dat hogere niveaus van investeringen tot hogere tarieven van BBP-groei leiden niet gevonden. Een verklaring hiervoor is dat de omstandigheden en de wijze waarop geld wordt belegd ten minste zoveel als de totale bedragen geïnvesteerd rekenen. Het niet hoeveel je doet, het is de manier dat u doen.