Een middel waarmee sommige landen proberen te verdedigen hun munt van speculatieve aanval. Een land dat een valuta board introduceert verbindt er zich toe aan het omzetten van de binnenlandse valuta op aanvraag tegen een vaste wisselkoers. Deze verbintenis om geloofwaardig te maken, houdt de valuta van bestuur reserves van deviezen (of goud of sommige andere liquide activa) gelijke tegen de vaste wisselkoers die tot ten minste 100% van de waarde van de binnenlandse valuta die wordt uitgegeven. In tegenstelling tot een conventionele centrale bank, die kan afdrukken geld bij zal, een valuta-bord kan uitgeven binnenlandse biljetten en munten alleen wanneer er genoeg deviezenreserves om het back. Onder een strikte valuta bestuur regime aanpassen rentetarieven automatisch. Als beleggers overschakelen uit binnenlandse valuta in, zeg, US dollars, willen dan de levering van de binnenlandse valuta zal automatisch krimpen. Dit zal leiden tot binnenlandse rente stijgen, totdat uiteindelijk het aantrekkelijk voor investeerders te houden lokale valuta opnieuw wordt. Als een wisselkoerssysteem vast, een munt van bestuur het vooruitzicht van een stabiele wisselkoers biedt en de strikte discipline ook voordelen met zich meebrengt pinnen dat gewone wisselkoers ontbreken. Verkwistende regeringen, niet de centrale bank drukpersen bijvoorbeeld gebruiken om te grote tekorten financieren. Valuta borden zijn dus geloofwaardiger dan vaste wisselkoersen. Het nadeel is dat, net als andere vaste wisselkoerssystemen, munt platen te voorkomen dat regeringen van vaststelling van hun eigen rentepercentages. Als lokale inflatie hoger dan die van het land waarnaar de munt is gekoppeld blijft, kunnen de valuta's van landen met valuta planken worden overgewaardeerd en niet concurrerend. Regeringen niet de wisselkoers gebruiken om de economie aan te passen aan een externe schok, zoals een daling van de prijzen bij uitvoer of scherpe verschuivingen in de kapitaalstromen te helpen. In plaats daarvan, binnenlandse lonen en prijzen moeten aanpassen, dat mag niet gebeuren voor vele jaren, als ooit. Een munt board kan ook druk uitoefenen op de banken en andere financiële instellingen als de rente stijgt sterk als investeerders dump lokale valuta. Voor opkomende markten met kwetsbare bancaire systemen, kan dit een gevaarlijke nadeel zijn. Bovendien, een klassieke valuta board, in tegenstelling tot een centrale bank, kan niet fungeren als een geldschieter in laatste instantie. Een conventionele centrale bank kan vloeien voort een potentiële bancaire paniek door leningen geld vrij aan banken die zijn gevoel de snuifje. Een klassieke valuta board kan niet, hoewel in de praktijk sommige boards munt meer vrijheid hebben dan de klassieke beschrijving impliceert. Het gevaar is dat als zij deze vrijheid gebruikt, regeringen valutaspeculanten en anderen om te twijfelen aan de regering engagement om te leven binnen de strikte disciplines opgelegd door de munt van bestuur kunnen veroorzaken. Argentina's besluit om te devalueren de peso temidden van economische en politieke crisis in januari 2002, tien jaar na het aangenomen een valuta board, bleek dat de aanneming van een valuta-board is noch een panacee noch een garantie dat een wisselkoers gesteund door een zullen blijven vaste komen wat mei.