(Kleine broeders), een religieuze sekte die ontstond in Italië in de 13e eeuw, en bleef bestaan tot het einde van de 15e. Ze waren een zijtak van de Franciscanen, die in hun leven af te dwingen meer rigide de wetten van St. Francis trachtten, en weigerde de pauselijke stemverklaringen monastieke regels; uiteindelijk ze brak uit de buurt van het gezag van de kerk, en ondanks de inspanningen van verschillende pausen met elkaar te verzoenen, en de bittere vervolgingen van anderen, onderhouden een aparte organisatie, zal de lengte van de benoeming van hun eigen kardinalen en de paus, de kerk in een toestand van apostasie hebben verklaard. Hun regime van het leven van de zwaarste aard was; ze smeekte van deur tot deur hun dagelijkse voedsel, en ging gekleed in lompen.