Η πιθανότητα τα πράγματα δεν στροφή έξω όπως αναμένεται. Κίνδυνο λαμβάνοντας βρίσκεται στην καρδιά του καπιταλισμού και είναι υπεύθυνος για ένα μεγάλο μέρος της ανάπτυξης μιας οικονομίας. Σε γενικές γραμμές, οι οικονομολόγοι υποθέσουμε ότι οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να εκτεθούν σε αυξημένους κινδύνους μόνο αν, κατά μέσο όρο, μπορούν να αναμένουν να κερδίσουν υψηλότερες αποδόσεις από ό, τι αν είχαν μικρότερη έκθεση σε κίνδυνο. Πόσο μεγαλύτερη αυτά αναμένεται να επιστρέφει πρέπει να εξαρτάται, εν μέρει, στην πιθανότητα του ανεπιθύμητα αποτελέσματα, και εν μέρει από το αν τα ρίσκα είναι απρόθυμη να αναλάβει κινδύνους, ουδέτερη τον κίνδυνο ή κίνδυνο αναζητούν. Κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, οικονομολόγοι σημαντικά βελτιωμένη κατανόηση των κινδύνων και ανέπτυξαν τις θεωρίες της διαχείρισης κινδύνου, που δείχνουν όταν είναι λογικό να χρησιμοποιήσετε ασφάλισης, διαφοροποίηση ή αντιστάθμισης για να αλλάξετε την έκθεση σε κινδύνους. Στις χρηματοπιστωτικές αγορές, η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη μέτρο του κινδύνου είναι η μεταβλητότητα (ή την τυπική απόκλιση) της τιμής της, ή πιο κατάλληλα το σύνολο επιστρέφει από, ένα περιουσιακό στοιχείο. Συχνά προστίθενται στον κίνδυνο προφίλ είναι άλλων στατιστικών μέτρων όπως ασυμμετρία και τη δυνατότητα ακραίες αλλαγές σε σπάνιες περιπτώσεις. (Βλέπε κοπώσεως, ανάλυση σεναρίου και αξία σε κίνδυνο. )