Ο βαθμός στον οποίο ένα λογισμικό δομοστοιχείο ή άλλο προϊόν της εργασίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περισσότερα από ένα πρόγραμμα ή λογισμικό ηλεκτρονικών υπολογιστών.