Πώς ορισμένοι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι οι άνθρωποι πιστεύουν σχετικά με το μέλλον. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον απόλυτα, αλλά η ορθολογική προσδοκίες θεωρία υποθέτει ότι, με τον καιρό, απροσδόκητων γεγονότων (σοκ) θα αλληλοεξουδετερώνεται μεταξύ τους και ότι κατά μέσο όρο προσδοκίες των πολιτών σχετικά με το μέλλον θα είναι ακριβείς. Αυτό είναι επειδή αποτελούν τις προσδοκίες τους, σε ορθολογική βάση, χρησιμοποιώντας όλες τις πληροφορίες που έχουν στη διάθεσή τους ιδανικά, και μάθετε από τους λάθη. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με άλλες θεωρίες του πώς οι άνθρωποι κοιτάζουμε μπροστά, όπως προσαρμοστική προσδοκίες, στο οποίο άτομα βασίζουν τις προβλέψεις τους σχετικά με προηγούμενες τάσεις και τις αλλαγές στις τάσεις, και οικονομικά της συμπεριφοράς, η οποία υποθέτει ότι οι προσδοκίες είναι κάπως παράλογη από ψυχολογική βαθμονομήσεις. Η θεωρία της ορθολογικής προσδοκίες, για την οποία ο Robert Lucas κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας, έγινε αρχικά δημοφιλής με μονεταριστές επειδή φαινόταν να αποδείξει ότι θα αποτύγχανε κεϋνσιανές πολιτικές της διαχείρισης της ζήτησης. Με ορθολογική προσδοκίες, οι άνθρωποι μαθαίνουν να προετοιμαστείτε για αλλαγές πολιτικής κυβέρνησης και να ενεργήσει αναλόγως, δεδομένου ότι οι μακροοικονομικές μικρορύθμιση απαιτεί ότι οι κυβερνήσεις είναι σε θέση να ξεγελά άτομα, αυτό σημαίνει ότι είναι συνήθως στείρα. Στη συνέχεια, το συμπέρασμα αυτό αμφισβητήθηκε. Ωστόσο, η ορθολογική και κοντά-ορθολογική προσδοκίες έχουν γίνει δυνάμει του mainstream της οικονομικής σκέψης.