Το θεμέλιο λίθο του μονεταρισμού. Η θεωρία λέει ότι η ποσότητα των χρημάτων που είναι διαθέσιμες σε μια οικονομία που προσδιορίζει την αξία του χρήματος. Αύξηση της ποσότητας χρήματος αποτελεί την κυριότερη αιτία του πληθωρισμού. Γι ' αυτό και Milton Friedman ισχυρίστηκε ότι "ο πληθωρισμός είναι πάντα και παντού νομισματικό φαινόμενο". Η θεωρία είναι χτισμένο σε την εξίσωση Fisher, MV = PT, ονομάστηκε Irving Fisher (1867–1947). m είναι το απόθεμα των χρημάτων, V είναι η ταχύτητα της κυκλοφορίας, P είναι το μέσο επίπεδο τιμών και t είναι ο αριθμός των συναλλαγών στην οικονομία. Η εξίσωση λέει, απλώς, και προφανώς, ότι η ποσότητα των χρημάτων δαπανάται ισούται με την ποσότητα χρήματος που χρησιμοποιούνται. Θεωρία την ποσότητα, στην μορφή της μεγαλύτερης, υποθέτει ότι v και t είναι τόσο σταθερά, τουλάχιστον σε σύντομο διάστημα. Έτσι κάθε αλλαγή σε m οδηγεί απευθείας σε μια αλλαγή στη σ. , με άλλα λόγια, αύξηση της ποσότητας χρήματος και σας προκαλέσει απλά τον πληθωρισμό. Του στο το 1930, Keynes αμφισβήτησε αυτή τη θεωρία, που ήταν ορθοδοξία μέχρι τότε. Αύξηση της ποσότητας χρήματος που φαινόταν να οδηγήσει σε μείωση της ταχύτητας κυκλοφορίας, καθώς και για την αύξηση του πραγματικού εισοδήματος, αντικρούουν την κλασική διχοτόμηση (βλέπε νομισματικής ουδετερότητα). Αργότερα, μονεταριστές όπως Friedman παραδέχτηκε ότι v θα μπορούσε να αλλάξει σε απόκριση του παραλλαγές σε M, αλλά είχε μόνο στο σταθερή, προβλέψιμη τρόπους με τους οποίους δεν αμφισβήτησαν τις επιδιώξεις της θεωρίας. Ακόμη και έτσι, μονεταριστική πολιτικές δεν πληρούσε πολύ καλά, όταν εφαρμόζονται σε πολλές χώρες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, όπως ακόμη και Friedman έχει έκτοτε παραδέχτηκε.