Τα πράγματα που μπορούν να καταναλωθούν από όλους σε μία κοινωνία, ή κανείς δεν σε όλα. Έχουν τρία χαρακτηριστικά. Είναι: μη

• -αντίπαλο – ένα άτομο που καταναλώνει τους δεν σταματά άλλου ατόμου που το καταναλώνει αυτούς-
• μη-excludable – αν ένα πρόσωπο μπορεί να καταναλώσει τους, είναι αδύνατο να σταματήσει την άλλο άτομο που καταναλώνει αυτούς-
• μη-rejectable – άτομα δεν μπορούν να επιλέγουν να μην καταναλώνουν τους, ακόμη και αν θέλουν να. Παραδείγματα περιλαμβάνουν καθαρό αέρα, ένα σύστημα εθνικής άμυνας και της δικαιοσύνης. Ο συνδυασμός μη-αντιπαλότητα και μη-excludability σημαίνει, ότι μπορεί να είναι δύσκολο να κάνουμε τους ανθρώπους να πληρώνουν να τα καταναλώσει, έτσι αυτά ίσως δεν παρέχονται σε όλα εάν δυνάμεις της Αριστεράς στην αγορά. Έτσι δημόσια αγαθά θεωρούνται ως παράδειγμα αδυναμίας της αγοράς, και στις περισσότερες χώρες παρέχεται τουλάχιστον εν μέρει από την κυβέρνηση και αντίτιμο μέσω της υποχρεωτικής φορολόγησης. (Δείτε επίσης: παγκόσμια δημόσια αγαθά. )