Ένα από τα πιο σημαντικά και επιρροή οικονομικές θεωρίες σχετικά με τη χρηματοδότηση και των επενδύσεων. Σύγχρονης θεωρίας χαρτοφυλακίου βασίζεται στην απλή ιδέα ότι η διαφοροποίηση μπορεί να παράγει την ίδια συνολική επιστρέφει για μικρότερο κίνδυνο. Συνδυάζοντας πολλές χρηματοπιστωτικών περιουσιακών στοιχείων σε ένα χαρτοφυλάκιο είναι λιγότερο επικίνδυνη από ό, τι θέτει όλα τα αβγά σου επενδύσεων στο ίδιο καλάθι. Η θεωρία έχει τέσσερις βασικούς χώρους. *Επενδυτές είναι επιφυλακτικές. *κινητές αξίες αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε αποτελεσματικές αγορές. *Κινδύνου θα πρέπει να αναλυθούν από την άποψη της συνολικής χαρτοφυλακίου των επενδυτών, και όχι εξετάζοντας επιμέρους στοιχείων του ενεργητικού. *Για κάθε επίπεδο του κινδύνου, υπάρχει μια βέλτιστη χαρτοφυλακίου των περιουσιακών στοιχείων που θα έχουν την υψηλότερη αναμενόμενη απόδοση. Όλα αυτά φαίνεται συγκριτικά εύκολη τώρα, εκτός ίσως από το bit σχετικά με αποτελεσματικές αγορές. Όμως, προκάλεσε έκπληξη όταν είχε προτείνει στις αρχές της δεκαετίας του 1950 από Harry Markowitz, ο οποίος και έλαβε αργότερα το βραβείο Νόμπελ για αυτό. Σύμφωνα με τον κ. Markowitz, όταν εξήγησε τη θεωρία να οι αρχιερείς του Σικάγο school, "Milton Friedman ισχυρίστηκε ότι η θεωρία του χαρτοφυλακίου δεν ήταν οικονομία". Είναι τώρα. (Βλέπε αρμπιτράζ τιμολόγησης θεωρία, capital asset τιμολόγησης μοντέλο και black-scholes. )