Ένα ελάχιστο ποσοστό της αμοιβής στις επιχειρήσεις είναι νομικά υποχρεωμένοι να καταβάλλουν τους εργαζομένους τους. Περισσότερες βιομηχανικές χώρες έχουν ένα ελάχιστο εισόδημα, αν και συχνά εξαιρούνται ορισμένα είδη των εργαζομένων, όπως οι νέοι ή μέρος-χρονιστές. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι υπολογίζεται η διάρκεια ότι ένα ελάχιστο εισόδημα, αν κάνει τι είναι σήμαινε για να το κάνετε, θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη ανεργία από ό, τι θα υπήρχε χωρίς να. Η κύρια δικαιολογία που προσφέρονται από τους πολιτικούς για έχοντας ένα ελάχιστο μισθό είναι ότι το μισθό που θα αποφασισθούν από αγοραστών και πωλητών σε μια ελεύθερη αγορά θα ήταν τόσο χαμηλό ότι είναι ανήθικο για να εργαστούν για αυτό. Έτσι τον ελάχιστο μισθό, θα πρέπει να είναι πάνω από την αγορά-συμψηφισμού των μισθών, στην περίπτωση αυτή λιγότεροι εργαζόμενοι θα μπορούσε να απαιτηθεί στο εν λόγω των μισθών από ό, τι θα να προσληφθούν κατά την αγορά των μισθών. Πώς πολλοί μικρότερο θα εξαρτηθεί από πόσο πολύ ο κατώτατος μισθός είναι πάνω από την αγορά των μισθών;

Ορισμένοι οικονομολόγοι έχουν αμφισβητηθεί το μοντέλο αυτό απλή προσφοράς και της ζήτησης. Αρκετές εμπειρικές μελέτες υπέδειξαν ότι ένα ελάχιστο μισθό μετρίως ανωτέρω ο μισθός της ελεύθερης αγοράς δεν θα έβλαπτε πολύ απασχόληση και θα μπορούσαν δυνητικά (σε σπάνιες περιπτώσεις) θέσω. Οι μελέτες αυτές δεν είναι ευρέως αποδεκτές μεταξύ των οικονομολόγων. Ό, τι κάνει για τους εργαζόμενους, ένα ελάχιστο μισθό δεν μπορεί να βοηθήσει την πλειοψηφία των πολύ φτωχών στις περισσότερες χώρες, που έχουν συνήθως δεν είναι δουλειά για να κερδίσετε ένα ελάχιστο μισθό.