Οικονομική ανάπτυξη δημιουργεί περισσότερο ή λιγότερο ισότητα; Άνιση κοινωνίες μεγαλώνουν λιγότερο ή περισσότερο αργά από ό, τι ισούται με αυτά; Οικονομολόγοι συζητήσαμε αυτά τα ερωτήματα για όσο διάστημα κανέναν να θυμάστε. Ένα πρόβλημα είναι να συμφωνήσουν ποιο είδος ανισότητα θέματα: ισότητα αποτέλεσμα (δηλαδή, εισόδημα) ή της ευκαιρίας; Ένα άλλο είναι πώς στη συνέχεια να μετρηθεί. Ισότητα των ευκαιριών, η οποία, θεωρητικά, θα πρέπει να κάνει τη διαφορά στην ανάπτυξη, επειδή πρόκειται για να έχουν την ευκαιρία να αξιοποιήσουν τα ανθρώπινο κεφάλαιό τους οι άνθρωποι, είναι κατά πάσα πιθανότητα πέρα από την ικανότητα των στατιστικολόγων να αναλύσετε αυστηρά. Την πιο συχνά χρησιμοποιούμενη μέτρο της ανισότητα των εισοδημάτων είναι ο συντελεστής βαθμό. Τα αποδεικτικά στοιχεία που δείχνουν ότι η ακραία φτώχεια είναι πιο πιθανό να επιβραδύνουν την ανάπτυξη από ό, τι εισοδηματική ανισότητα, η ίδια. Είναι επειδή πολύ φτωχά άτομα που δεν αγοράζουν τη μόρφωση που χρειάζεται για να μπορέσουν να γίνουν πιο πλούσιες και τα παιδιά τους μπορεί να αναγκαστούν να αποστασιοποιηθεί σχολικής εκπαίδευσης για να εργασθούν για χρήματα. Οικονομικής ανάπτυξης έχει γενικά μειωθεί ανισοτήτων στο εσωτερικό της χώρας. Αυτό έχει εν μέρει λόγω αναδιανεμητικού συστήματα φορολογίας και παροχών, τα οποία έχουν γίνει τόσο σημαντικό το γεγονός ότι αυτά μπορούν τώρα να προκαλούν βραδύτερη αύξηση σε ορισμένες χώρες. Τη διαθεσιμότητα των συνθηκών διαβίωσης των παροχών μπορεί να αποθάρρυναν ανέργων από αναζητούν μια καλύτερη δουλειά, και η υψηλή φορολογία που έπρεπε να καταβάλει για τα οφέλη που μπορούν να αποθάρρυναν ορισμένοι πλούσιοι από εργασίας εξίσου δύσκολο, όπως θα έκαναν σε ένα πιο φιλική καθεστώς φόρου. Ωστόσο, η νέα οικονομία μπορεί να δείτε ανισότητα στις πλούσιες χώρες διευρύνει και πάλι χάρη της υποτιθέμενης νικητής τα παίρνει όλα διανομή χρηματικές ανταμοιβές.