Ένα νομισματικό σύστημα στο οποίο μια χώρα υποστηρίζει το νόμισμά της με ένα αποθεματικό του χρυσού, και επιτρέπει στους κατόχους νόμισμα να ανταλλάξουν τις σημειώσεις και τα κέρματα για το χρυσό. Για πολλά χρόνια μέχρι το 1914, πιο του κόσμου του οδηγεί νομίσματα είχε τους συναλλαγματική ισοτιμία που καθορίζεται από το χρυσό πρότυπο. Την οικονομική διαταραχή που προκύπτουν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο οδήγησε οι πολεμιστές να εγκαταλείψει τη σύνδεση με το χρυσό. Οι Βρετανικές (με άλλους) επιστρέφει στα χρυσά πρότυπα, το 1925, πριν την εγκατάλειψη για καλό το 1931. Η διαδεδομένη χρήση των χρυσών προτύπων έληξε κατά τη διάρκεια του 1930-33 ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας κατάθλιψης και μεγάλες περικοπές στο διεθνή δανεισμό. Των Ηνωμένων Πολιτειών άφησε το χρυσό πρότυπο το 1933 και εν μέρει επέστρεψε σε αυτό το 1934. Μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, μια περιορισμένη μορφή χρυσών προτύπων συνέχισε, αλλά μόνο σε άμεση επαφή με το δολάριο, άλλα σημαντικά ξένα νομίσματα είχαν τους συναλλαγματικές ισοτιμίες καθορισμένες με το δολάριο στα πλαίσια των συμφωνιών του Bretton Woods. Το δολάριο ήταν τελικά φαρδύ από το πρότυπο του χρυσού το 1971.