Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο καπιταλισμός είναι εξ ολοκλήρου κακό για το περιβάλλον, το οποίο στηρίζεται στην κατανάλωση πόρων εν ανεπαρκεία. Θέλουν λιγότερη κατανάλωση και μεγαλύτερη εξάρτηση από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αντιτίθενται ελεύθερου εμπορίου, επειδή θα ευνοούν την αυτάρκεια (αυτάρκειας), ή τουλάχιστον επονομαζόμενου δίκαιου εμπορίου, και επειδή πιστεύουν ότι ενθαρρύνει φτωχότερες χώρες για να καταστρέψει τους φυσικούς πόρους προκειμένου να πλουτίσει γρήγορα. Αν και λίγοι επαγγελματίες οικονομολόγους θα μοιράζονται αυτές τις απόψεις, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλές προσπάθειες να ενσωματώσει τις περιβαλλοντικές ανησυχίες μέσα σε mainstream οικονομικών. Το παραδοσιακό μέτρο του ΑΕΠ ενσωματώνει μόνο εκείνα τα πράγματα που πληρώνονται; αυτό μπορεί να περιλαμβάνει πράγματα που μείωση της συνολικής ποιότητας της ζωής, συμπεριλαμβανομένων βλάπτουν το περιβάλλον. Για παράδειγμα, καθαρισμό πετρελαιοκηλίδων θα αύξηση ΑΕΠ αν είναι άνθρωποι που καταβάλλονται για τον καθαρισμό. Έχουν γίνει προσπάθειες να αναπτύξει φιλικές εναλλακτικά μέτρα του εθνικού εισοδήματος, αλλά μέχρι στιγμής έχει περιορισμένη πρόοδο. Στο ελάχιστο, παραδοσιακά οικονομολόγοι συμφωνούν όλο και περισσότερο ότι μεγιστοποίηση του ΑΕΠ δεν ισούται απαραίτητα μεγιστοποίηση της κοινωνικής πρόνοιας. Μεγάλο μέρος των ζημιών στο περιβάλλον μπορεί να είναι αποτέλεσμα των εξωτερικών. Μια εξωτερικότητα μπορεί να προκύψουν όταν άτομα που ασχολούνται με την οικονομική δραστηριότητα δεν χρειάζεται να λάβει υπόψη το πλήρες κόστος του τι κάνουν. Για παράδειγμα, το αυτοκίνητο, οι οδηγοί δεν πρέπει να επωμισθεί πλήρως τη δαπάνη του τους συμβάλλουν στην υπερθέρμανση του πλανήτη, ακόμα κι αν οι ενέργειές τους μια μέρα μπορεί να επιβάλει ένα τεράστιο οικονομικό βάρος για την κοινωνία. Ένα τρόπος για τη μείωση των εξωτερικοτήτων είναι να φορολογήσει τους, ας πούμε, μέσω ενός φόρου καυσίμων. Άλλο είναι απαγόρευση, ας πούμε, περιορίζοντας τους οδηγούς αυτοκινήτων σε ένα γαλόνι καυσίμου ανά εβδομάδα. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μαύρη αγορά, ωστόσο. Εμπορίου επιτρέποντας σε ρύπανση δικαιώματα μπορούν να ενθαρρύνουν την "αποτελεσματική ρύπανση", με τις άδειες ρύπανσης που καταλήγουν στα χέρια εκείνων για τα οποία η ρύπανση έχει μεγαλύτερη οικονομική ανοδική πορεία. Δεδομένου ότι αυτό θα επιτρέψει ακόμα κάποια καταστροφή του περιβάλλοντος, θα μπορούσε να είναι δημοφιλής με ακραία χόρτα. Εκεί μπορεί να είναι μια περίπτωση για eco διεθνείς αγορές. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι σε πλούσιες χώρες μπορεί να πληρώσει τους ανθρώπους στις φτωχές χώρες να σταματήσει να κάνει δραστηριότητες που κάνουμε περιβαλλοντική ζημία εκτός των φτωχών χωρών, ή που πλουσίων αποδοκιμάζουν, όπως κόβει τα τροπικά δάση. Επιλογές της κοινοτικής περιβαλλοντικής πολιτικής, ιδίως όσον αφορά τα μέτρα για να μειωθεί ο κίνδυνος από την υπερθέρμανση του πλανήτη, συνεπάγονται κόστος σήμερα με οφέλη καθυστερήσει μέχρι το μακρινό μέλλον. Είναι πώς αυτές οι επιλογές πρέπει να γίνουν; Παραδοσιακή ανάλυση κόστους-οφέλους δεν βοηθά πολύ. Στη μέτρηση κόστους και του οφέλους στο πολύ μακρινό μέλλον, δύο βασικά πράγματα φαίνεται να παρέμβει και να χαλάσει το συμβατικό υπολογισμούς. Ένα είναι αβεβαιότητα. Δεν γνωρίζουμε τίποτα σχετικά με αυτό το κράτος του κόσμου θα σε 2200. Το άλλο είναι πόσοι άνθρωποι σήμερα είναι πρόθυμοι να πληρώσουν για να αυξήσει την ευημερία των άλλων, που είναι τόσο απομακρυσμένες ότι μόλις και μετά βίας μπορεί να φανταστεί, αλλά που φαίνεται πιθανό να είναι πολύ καλύτεροι ουσιωδώς από τους ανθρώπους σήμερα. Μερικοί οικονομολόγοι λάβει την άποψη ότι την ευημερία του κάθε μελλοντική γενιά πρέπει να έχουν το ίδιο βάρος σε ανάλυση ως την ευημερία του σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι θα χρησιμοποιηθεί ένα πολύ χαμηλότερο ποσοστό έκπτωσης από ένα κατάλληλο για τα βραχυπρόθεσμα προγράμματα. Μια άλλη επιλογή είναι να χρησιμοποιήσετε ένα υψηλό ποσοστό έκπτωσης για το κόστος και τα οφέλη που προκύπτουν κατά τα πρώτα 30 ή τόσα χρόνια, τότε ένα χαμηλότερο ποσοστό ή ποσοστά για τις πιο απομακρυσμένες περιόδους. Πολλές μελέτες από οικονομολόγους και ψυχολόγοι έχουν διαπιστώσει ότι οι άνθρωποι στην πραγματικότητα ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ για το μακρινό μέλλον σε χαμηλότερες τιμές από ό, τι ισχύουν για το εγγύς μέλλον.