Ένα μέτρο της ανταπόκρισης της μιας μεταβλητής σε αλλαγές σε ένα άλλο. Οικονομολόγοι έχουν προσδιορίσει τέσσερις βασικοί τύποι. *τιμή ελαστικότητα μετρά πόσο η ποσότητα της προσφοράς ενός αγαθού, ή ζήτηση για, να αλλάζει αν αλλάζει η τιμή. Αν το ποσοστό αλλαγής σε ποσότητα είναι περισσότερο από την ποσοστιαία μεταβολή στην τιμή, το καλό είναι τιμή ελαστική; αν είναι λιγότερο, το καλό είναι ανελαστική. *εισοδήματος ελαστικότητα ζήτησης μέτρα πώς η ποσότητα απαίτησε αλλαγές, όταν αυξάνεται το εισόδημα. *Αλληλεπικάλυψη δείχνει πώς η ζήτηση για ένα καλό (ας πούμε, καφέ) αλλάζουν όταν η τιμή του ένα άλλο καλή (λένε, τσάι) αλλαγές. Αν είναι υποκατάστατα προϊόντα (τσάι και καφέ) η αλληλεπικάλυψη θα είναι θετικό: μια αύξηση στην τιμή του τσαγιού θα αυξήσουν τη ζήτηση για καφέ. Αν είναι συμπληρωματικά αγαθά (τσαγιού και teapots) η αλληλεπικάλυψη θα είναι αρνητική. Αν δεν συσχετίζονται (τσάι και λάδι) η αλληλεπικάλυψη θα είναι μηδέν. *Ελαστικότητας υποκατάστασης περιγράφει πόσο εύκολα ένα εισόδου στη διαδικασία παραγωγής, όπως η εργασία, μπορεί να αντικαταστήσει για ένα άλλο, όπως μηχανήματα.