Δεν μπορείτε να νικήσει την αγορά. Η αποτελεσματική αγοράς υπόθεση λέει ότι η τιμή ενός χρηματοπιστωτικού περιουσιακού στοιχείου αντανακλά όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες και ανταποκρίνεται μόνο σε απροσδόκητες ειδήσεις. Έτσι τιμές μπορεί να θεωρηθεί ως βέλτιστη εκτιμήσεις της αξίας της αληθινή επενδύσεων ανά πάσα στιγμή. Είναι αδύνατο για τους επενδυτές να προβλεφθεί κατά πόσον η τιμή θα μετακινήσετε πάνω ή κάτω (μελλοντικών μεταβολών των τιμών είναι πιθανό να ακολουθήσει Τυχαίος περίπατος), τόσο κατά μέσο όρο ένας επενδυτής είναι απίθανο να κερδίσει στην αγορά. Αυτή η πεποίθηση ενισχύει ¬arbitrage τιμολόγηση θεωρία, αποτίμησης μοντέλο και έννοιες όπως η βήτα. Η υπόθεση είχε λίγοι κριτικοί μεταξύ οικονομικών οικονομολόγοι κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 και του 1970, αλλά έχει δεχθεί αύξηση επίθεση από τότε. Το γεγονός ότι οικονομικές τιμές ήταν πολύ πιο ασταθές από ό, τι φαίνεται να δικαιολογείται από νέες πληροφορίες, και ότι χρηματοοικονομικών φουσκών, μερικές φορές, σχηματίζεται, οδήγησε οικονομολόγους να αμφισβητήσει τη θεωρία. Συμπεριφοριστική οικονομία έχει αμφισβητηθεί σε μία από τις κύριες πηγές της αποτελεσματικότητας της αγοράς, την ιδέα ότι όλες οι επενδυτές είναι πλήρως ορθολογική homo economicus. Ορισμένοι οικονομολόγοι επεσήμαναν το γεγονός ότι η συλλογή πληροφοριών είναι μια δαπανηρή διαδικασία, έτσι είναι απίθανο ότι όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται στις τιμές. Άλλοι επεσήμαναν το γεγονός ότι αρμπιτράζ μπορεί να γίνει πιο δαπανηρή, και έτσι είναι λιγότερο πιθανό, η περαιτέρω μακριά από τις βασικές αρχές που οι τιμές κινούνται. Η αποτελεσματική αγοράς υπόθεση είναι τώρα ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα και καλομελετημένο προτάσεις στα οικονομικά, αν και δεν έχει επιτευχθεί συναίνεση στις αγορές που, αν υπάρχουν, είναι αποτελεσματική. Όμως, ακόμη και αν δεν υπάρχει το ιδανικό, υπόθεση της αποτελεσματικής αγοράς είναι χρήσιμο κατά την εκτίμηση της σχετικής αποτελεσματικότητας της μιας αγοράς σε σύγκριση με το άλλο.