Τρόπο του τιμωρώντας περιπλανώμενες χώρες, που είναι σήμερα περισσότερο αποδεκτή από τους βομβαρδισμούς ή εισβολή τους. Μία ή περισσότερες περιορισμοί επιβάλλονται για το διεθνές εμπόριο με τη στοχοθετημένη χώρα προκειμένου να πείσει την κυβέρνηση του στόχου για να αλλάξετε μια πολιτική. Κυρώσεις δυνατόν να περιλαμβάνουν τον περιορισμό της εξαγωγής ή εισαγωγής εμπορίου με στόχο; περιορισμός επενδύσεων του στόχου, και παρεμπόδιση των μεταφορών χρημάτων, με τη συμμετοχή των πολιτών ή την κυβέρνηση του στόχου. Κυρώσεις που μπορεί να είναι multi¬lateral, με πολλές χώρες ενεργούν μαζί, ίσως υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, ή μονομερή, όταν μία χώρα λαμβάνει μέτρα τη δική του. Πώς είναι αποτελεσματικές κυρώσεις είναι συζητήσιμο. Σύμφωνα με μια μελέτη, μεταξύ 1914 και 1990 υπήρχαν 116 περιπτώσεις στις οποίες οι διάφορες χώρες επέβαλε οικονομικές κυρώσεις. Τα δύο τρίτα των απέτυχε για την επίτευξη τους δεδηλωμένους στόχους τους. Το κόστος για τη χώρα για την επιβολή κυρώσεων μπορεί να είναι μεγάλη, ιδιαίτερα όταν ενεργεί μονομερώς. Εκτιμάται ότι το 1995 για την επιβολή κυρώσεων σε άλλες χώρες κόστος της αμερικανικής οικονομίας πάνω από 15 δισεκατομμύρια δολάρια, ΕΕ και 200.000 σε χαμένων θέσεων εργασίας στην εξαγωγικών βιομηχανιών. Ευρέως θεωρείται σημαντική επιτυχία ήταν η χρήση των οικονομικών κυρώσεων κατά του καθεστώτος του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, παρά το γεγονός ότι κάποιοι οικονομολόγοι ερώτηση πόσο μεγάλο μέρος των κυρώσεων που έπαιξαν στην πραγματικότητα. Σαφώς σημαντικό ήταν το γεγονός ότι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν πολυμερώς από τη διεθνή κοινότητα, έτσι υπήρχαν συγκριτικά λίγοι παραβιάσεις των περιορισμών. Αλλά, αναμφισβήτητα, το πιο κρίσιμο παράγοντα για να πείσει την κυβέρνηση στην Πρετόρια να ανασκάψει μέσα ήταν ότι οι ξένες εταιρείες, φοβούμενοι ότι η τιμή της μετοχής τους θα πέσουν επειδή τις επενδύσεις τους στη Νότια Αφρική θα προσελκύσει κακή δημοσιότητα εθελοντικά επέλεξε για εμπορικούς λόγους να απέσυραν.