Ένα κακό, καταθλιπτικά παρατεταμένη ύφεση της οικονομικής δραστηριότητας. Το βιβλίο ορισμός μιας ύφεσης είναι δύο διαδοχικά τρίμηνα της φθίνουσας εξόδου. Α ύφεση είναι όπου εξόδου πέφτει κατά τουλάχιστον 10%? μια κατάθλιψη είναι μια ακόμα πιο βαθιά και πιο παρατεταμένη ύφεση. Το πιο διάσημο παράδειγμα είναι η μεγάλη ύφεση της δεκαετίας του 1930. Μετά από αυξανόμενη έντονα κατά τη διάρκεια του «φλοίσβος 20s", της αμερικανικής οικονομίας (μεταξύ άλλων) πήγε σε παρατεταμένη ύφεση. Παραγωγή μειώθηκε κατά 30%. Ανεργίας στα ύψη και έμεινε υψηλή: το 1939, το ποσοστό ανεργίας ήταν ακόμα 17% του εργατικού δυναμικού. Περίπου το ήμισυ των 25.000 τραπεζών στις Ηνωμένες Πολιτείες απέτυχε. Μια προσπάθεια να τονωθεί η ανάπτυξη, η νέα συμφωνία, ήταν το πιο ευρεία παράδειγμα της δραστικής δημοσιονομικής πολιτικής, τότε να δει και να επεκταθεί σε μεγάλο βαθμό ο ρόλος του κράτους της αμερικανικής οικονομίας. Ωστόσο, η κατάθλιψη μόνο που έληξε με την έναρξη των παρασκευασμάτων εισέρχομαιχ το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Γιατί συνέβη τη μεγάλη ύφεση; Δεν είναι εντελώς σαφές, αλλά ξεχνάμε τη δημοφιλή εξήγηση: ότι όλα πήγαν στραβά με τη Wall Street χρηματιστηριακή αγορά συντριβή του Οκτωβρίου 1929? ότι η ύφεση συνεχίστηκε επειδή τη χάραξη πολιτικής κάθισε ακριβώς εκεί? και ότι πήρε το New Deal για να διορθώσουν. Ήδη από το 1928, η Federal Reserve, ανησυχούν για την κερδοσκοπία και διογκωμένες τιμές μετοχών, άρχισε αύξηση των επιτοκίων. Την άνοιξη του 1929, η βιομηχανική παραγωγή άρχισε να επιβραδύνει, η ύφεση που ξεκίνησε το καλοκαίρι, καλά, πριν χάσει το ήμισυ της αξίας μεταξύ 24 Οκτωβρίου η χρηματιστηριακή αγορά και μέσα Νοεμβρίου. Έρχονται πάνω από μια ύφεση που είχε ήδη αρχίσει, τη συντριβή έθεσε τις βάσεις για μια σοβαρή συρρίκνωση αλλά όχι για την δεκαετία-μακρά πτώση που ακολούθησε. Γιατί έκανε μια κακή ύφεση κρατήσει να πάρει χειρότερα, χρόνο με το χρόνο, όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και σε όλο τον κόσμο; Το 1929 το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου ήταν για τα χρυσά πρότυπα, τα οποία θα πρέπει να έχουν βοηθήσει να σταθεροποιήσει την αμερικανική οικονομία. Όπως ζήτησης στις Ηνωμένες Πολιτείες επιβραδύνθηκε των εισαγωγών έπεσε, το ισοζύγιο πληρωμών μετακινηθεί περαιτέρω σε πλεόνασμα και το χρυσό θα πρέπει να έχουν εισρεύσει σε χώρα, διευρύνοντας την προσφορά χρήματος και την τόνωση της οικονομίας. Αλλά η Fed, η οποία ήταν εξακολουθεί να ανησυχεί για την εύκολη πίστωση και την κερδοσκοπία, υγραίνεται τον αντίκτυπο αυτού του μηχανισμού προσαρμογής, και αντί της προσφοράς χρήματος πήρε αυστηρότερα. Παντού, οι κυβερνήσεις έχουν πληγεί από μείωσης της ζήτησης, προσπάθησε να μειώσει τις εισαγωγές μέσω δασμών, προκαλώντας διεθνούς εμπορίου να καταρρεύσει. Στη συνέχεια αμερικανικές τράπεζες άρχισαν να αποτύχει, και η Fed να τους αφήσουμε. Όπως η κρίση εμπιστοσύνης εξαπλώθηκε περισσότερα τράπεζες απέτυχαν, και ως άνθρωποι έσπευσαν να μετατρέψει τις τραπεζικές καταθέσεις σε μετρητά που κατέρρευσε την προσφορά χρήματος. Κακό νομισματικής πολιτικής ήταν υποκινούμενη από κακή δημοσιονομική πολιτική. Φόροι αυξήθηκαν το 1932 για να βοηθήσει την εξισορρόπηση του προϋπολογισμού και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη. The New Deal έφερε κατάθεση ασφαλιστικών και ενίσχυσε κυβερνητικές δαπάνες, αλλά επίσης συσσωρεύονται φορολογία των επιχειρήσεων και να αποκλεισθεί υπερβολικός ανταγωνισμός. Τιμή έλεγχοι μεταφέρθηκαν, μαζί με άλλους κανονισμούς που θεωρούν. Όλα αυτά δεν σταμάτησε- και πράγματι μπορεί να έχουν συμβάλει επίσης στη – η οικονομία πέσει σε ύφεση και πάλι το 1937–38, μετά από μια σύντομη ανάκτηση, αρχής γενομένης από το 1935.