Το σύνολο των όλα τα χρήματα που έρχονται σε μια χώρα από το εξωτερικό λιγότερο όλα τα χρήματα πηγαίνουν έξω από τη χώρα, την ίδια περίοδο. Αυτό είναι συνήθως χωρίζονται σε λογαριασμό τρεχουσών συναλλαγών και το λογαριασμό κεφαλαίου. Του τρεχούμενου λογαριασμού περιλαμβάνει:

• ορατή εμπόριο (γνωστή ως εμπορίου εμπορευμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες), που είναι η αξία των εξαγωγών και εισαγωγών αγαθών?
• αόρατο εμπόριο, το οποίο είναι εισπράξεις και πληρωμές για υπηρεσίες, όπως οι τράπεζες ή διαφήμιση, ή άλλων άυλων αγαθών, όπως τα πνευματικά δικαιώματα, καθώς και οι διασυνοριακές πληρωμές μερισμάτων και τόκων
• ιδιωτική μεταφορά, όπως χρήματα έστειλε στο σπίτι από εκπατρισμένο εργαζομένους·
• επίσημη μεταφορές, όπως τα διεθνή βοήθεια. Ο λογαριασμός κεφαλαίου περιλαμβάνει:
• μακροπρόθεσμων κεφαλαίων, όπως τα χρήματα που επενδύονται σε οίκους του εξωτερικού, καθώς και κέρδη από πώληση οι επενδύσεις και να φέρει τα χρήματα σπίτι?
• βραχυπρόθεσμη εισροή κεφαλαίων, όπως είναι τα χρήματα που επενδύονται σε ξένα νομίσματα από διεθνείς κερδοσκόποι και κεφαλαίων μετακινούνται σε όλο τον κόσμο για επαγγελματικούς σκοπούς, από πολυεθνικές εταιρείες. Αυτών των βραχυπρόθεσμων ροών μπορεί να οδηγήσει σε απότομες κινήσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών, που έχουν μικρή σχέση με τι νομίσματα θα πρέπει να αξίζει κρίνοντας από τα ουσιαστικών μέτρων και αξίας όπως ισοτιμία αγοραστικής δύναμης. Όπως οι λογαριασμοί πληρώνονται, τελικά λογαριασμούς μιας χώρας πρέπει να ισορροπήσουμε (αν και επειδή η πραγματική ζωή δεν είναι ποτέ τόσο τακτοποιημένο μια εξισορρόπηση στοιχείο εισάγεται συνήθως να καλύψουν τις ασυνέπειες). Ισοζυγίου κρίση είναι μια πολιτικά φορτισμένο φράση. Αλλά μια χώρα συχνά μπορεί να διατηρήσει ένα έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών για πολλά χρόνια χωρίς την ταλαιπωρία της οικονομίας, διότι οποιοδήποτε έλλειμμα είναι πιθανό να είναι μικρό σε σύγκριση με το εθνικό εισόδημα και τον πλούτο της χώρας. Πράγματι, αν το έλλειμμα οφείλεται σε επιχειρήσεις εισαγωγής τεχνολογίας και μπορούν να επωφεληθούν άλλων κεφαλαιουχικών αγαθών από το εξωτερικό, που θα αυξήσουν την παραγωγικότητά τους, την οικονομία. Α έλλειμμα που πρέπει να χρηματοδοτηθούν από το δημόσιο τομέα μπορεί να είναι πιο προβληματική, ιδιαίτερα αν ο δημόσιος τομέας αντιμετωπίζει όρια σχετικά με πόσο αυτό μπορεί να αυξήσει τους φόρους ή δανειστεί ή έχει μερικά οικονομικά αποθέματα. Για παράδειγμα, όταν η ρωσική κυβέρνηση απέτυχε να πληρώσει τους τόκους εξωτερικού της χρέους τον Αύγουστο του 1998 αυτό βρέθηκε σε αδυναμία να δανειστεί περισσότερα χρήματα στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές. Ούτε μπόρεσε να αυξηθεί η φορολογία σε κατάρρευσης της οικονομίας ή να βρει στη Ρωσία πρόθυμη να δανείζουν χρήματα. Ότι ήταν πραγματικά μια κρίση του ισοζυγίου πληρωμών. Στα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα, οικονομολόγοι, άρχισαν να ανησυχούν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα βρεθεί σε μια κρίση του ισοζυγίου πληρωμών. Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε σε πάνω από το 5% του ΑΕΠ, καθιστώντας την οικονομία εξαρτάται όλο και περισσότερο από ξένων πιστωτικών.