Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής περιόδου, οι στρατευμένοι και οπλισμένοι Χριστιανοί μιας κοινότητας οι οποίοι υπό την διοίκηση ενός μέλους τους (ένας λοχαγός) διατηρούσαν την τοπική τάξη.