Αυτά μπορεί να προκύψουν όταν κάποιος (ο κύριος) προσλαμβάνει κάποιος άλλος (ο πράκτορας) να πραγματοποιήσει μια εργασία και τα συμφέροντα της πράκτορα σύγκρουσης με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ένα παράδειγμα της εν λόγω εντολέα-εντολοδόχου προβλήματα έρχεται από τη σχέση μεταξύ των μετόχων που κατέχουν μια δημόσια εταιρεία και οι διαχειριστές που την κυβερνούν. Οι ιδιοκτήτες ήθελα διαχειριστές για να τρέξει την εταιρεία με τρόπο που μεγιστοποιήσουν την αξία των μετοχών τους, ότι η προτεραιότητα των διαχειριστών μπορεί να είναι, ας πούμε, για την οικοδόμηση μιας επιχειρηματικής αυτοκρατορία μέσα από την ταχεία επέκταση και συγχωνεύσεις και εξαγορές, η οποία δεν μπορεί να αυξήσει την τιμή της μετοχής της εταιρίας τους. Ένας τρόπος για να μειώσει τα έξοδα αντιπροσώπευσης είναι για τον εντολέα να παρακολουθεί τι κάνει ο πράκτορας για να βεβαιωθείτε ότι είναι αυτό που έχει προσληφθεί για να κάνουν. Αλλά αυτό μπορεί να είναι δαπανηρή, πάρα πολύ. Μπορεί να είναι αδύνατο για τον καθορισμό του παράγοντα εργασία κατά τρόπον ώστε να μπορούν να παρακολουθούνται αποτελεσματικά. Για παράδειγμα, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε αν ένα διαχειριστή ο οποίος έχει επεκταθεί μια επιχείρηση μέσα από μια απόκτηση, η μείωση της τιμής της μετοχής επεδίωκε τη δική του αυτοκρατορία οικοδόμησης συμφέροντα ή, ας πούμε, προσπαθούσε να μεγιστοποιήσει την αξία για τους μετόχους αλλά ήταν άτυχος. Ένας άλλος τρόπος να μειώσουν τα έξοδα αντιπροσώπευσης, ειδικά όταν η παρακολούθηση είναι πάρα πολύ ακριβά ή πολύ δύσκολο, είναι να κάνει τα συμφέροντα του πράκτορα περισσότερο σαν εκείνους του κύριου υπόχρεου. Για παράδειγμα, ένα όλο και πιο κοινή λύση στις δαπάνες του οργανισμού που προκύπτουν από το διαχωρισμό της ιδιοκτησίας και η διαχείριση των δημοσίων επιχειρήσεων είναι να πληρώσετε διαχειριστές εν μέρει με μετοχές και προαίρεσης στην εταιρεία. Αυτό δίνει τους διευθυντές ισχυρό κίνητρο να ενεργούν προς το συμφέρον των ιδιοκτητών, μεγιστοποιώντας την αξία για τους μετόχους. Αλλά ακόμα και αυτό δεν είναι μια τέλεια λύση. Ορισμένοι διευθυντές με τα μέρη των δικαιωμάτων προαίρεσης έχουν εμπλακεί σε λογιστικής απάτης προκειμένου να αυξήσει την αξία του αυτές τις επιλογές αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα για αυτούς να επωφεληθούν ορισμένοι από αυτούς, αλλά σε βάρος της εταιρίας τους και τους άλλους μετόχους. Βλέπε, για παράδειγμα, η Enron.