Ένα βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης από ένα Levite, του οποίου το όνομα φέρει, και που φαίνεται να έχουν άκμασε κατά τον 7ο αιώνα π.χ., που περιέχουν μια προφητεία που ανήκει, τόσο στην ουσία και μορφή, στην κλασική περίοδο εβραϊκής λογοτεχνίας, και είναι γραμμένο σε ένα στυλ που έχει περιγραφεί ως «για την μεγαλοπρέπεια και το μεγαλείο της σύλληψης, για την μεγαλοπρέπεια των καλολογικών στοιχείωνκαι για την μελωδία της γλώσσας, μεταξύ το πρώτιστο παραγωγές του αυτό λογοτεχνία.» Το πνεύμα του είναι ένα: πίστη, δηλαδή, με τους δίκαιους τρόπους του κυρίου? αλλά το βάρος είναι διττή. να καταγγείλει την κρίση του Θεού στη γη για τη βία και το λάθος που επικρατούσε σε αυτό, ως να εκτελεστεί σε αυτό από μια δύναμη ακόμα πιο βίαιη και άδικο με την τρόπους? και για την άνεση της γενιάς του δίκαιου με τη διαβεβαίωση ενός χρόνου όταν αυτό πολύ ράβδο της οργής του Θεού μέλη της αγέλης της δύναμής του να σπάσει σε κομμάτια, και ο κύριος αποκαλυφθεί ως έδρα του ιερού ναού.