Άνθρωποι ξοδεύουν γενικά μικρότερο μερίδιο του προϋπολογισμού τους σε τρόφιμα, καθώς αυξάνεται το εισόδημα τους. Ernst Engel, μια ρωσική στατιστικολόγος, πρώτα διατύπωσε την παραπάνω παρατήρηση το 1857. Ο λόγος είναι ότι το φαγητό είναι μια αναγκαιότητα, φτωχών ανθρώπων που πρέπει να αγοράσετε. Ως άνθρωποι γίνονται πλουσιότεροι μπορούν να αντέξουν οικονομικά καλύτερης ποιότητας τροφίμων, έτσι τους δαπανών τρόφιμα μπορεί να αυξήσει, αλλά επίσης μπορούν να αντέξουν οικονομικά πολυτέλειες πέρα από τους προϋπολογισμούς των φτωχών ανθρώπων. Εξ ου και το μερίδιο των τροφίμων σε συνολικές δαπάνες πέφτει δεδομένου ότι αυξάνονται εισοδήματα.