Κατά τη διάρκεια του 1997-98, πολλές από τις οικονομίες της Ανατολικής Ασίας τίγρη υπέστη μια σοβαρή χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση. Αυτό είχε μεγάλες συνέπειες για τις παγκόσμιες χρηματαγορές, που είχε γίνει όλο και περισσότερο εκτεθειμένοι στην υπόσχεση που Ασία είχε φαινόταν να προσφέρει. Τον πλούτο της κρίσης, καταστρέφονται σε μαζική κλίμακα και έστειλε απόλυτης φτώχειας που πυροβολούν επάνω. Στο τραπεζικό σύστημα μόνο, εταιρικά δάνεια ισοδυναμεί με περίπου το ήμισυ του ΑΕΠ του έτους πήγε άσχημα - μια καταστροφή της αποταμίευσης σε κλίμακα που συνδέονται πιό συνήθως με μια πλήρους-κλίμακας πόλεμο. Την ακριβή αιτία της κρίσης, παραμένει ένα θέμα συζήτησης. Δάχτυλα που να υποδεικνύουν την πρόσδεση νόμισμα ενέκρινε ορισμένες χώρες, και η μείωση του κεφαλαίου που ελέγχει τα χρόνια πριν από την κρίση. Κάποια κατηγόρησε οικονομική μετάδοσης. Την κρίση έθεσε τέρμα στην τότε διαδεδομένη πεποίθηση ότι υπήρχε μια εναργή τρόπο"ασιατική", του καπιταλισμού, που θα μπορούσε να αποδειχθεί εξίσου επιτυχημένες με τον καπιταλισμό στην Αμερική ή την Ευρώπη. Αντ ' αυτού, οι επικριτές γύρισε τους φωτιά στις ασιατικές ευνοιοκρατία, μεξικανικού τραπεζικού και έλλειψη διαφάνειας. Στα χρόνια που ακολούθησαν η κρίση, περισσότερες από τις εμπλεκόμενες χώρες έχουν εισαγάγει μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούν στην αύξηση της διαφάνειας και τη βελτίωση της υγείας του τραπεζικού συστήματος, αν και ορισμένες (όπως η Νότια Κορέα) πήγε πολύ περισσότερο από τους άλλους (όπως την Ινδονησία).