Το πιο διάσημο από όλα κεντρική τράπεζα αφεντικά, μέχρι στιγμής. Πρώην τζαζ μουσικός γύρισε οικονομολόγος, έγινε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου των διοικητών της Federal Reserve της Αμερικής το 1987, λίγο πριν από την Wall Street συνετρίβη. Το 2003, επαναδιορίστηκε μέχρι το 2005. Κέρδισε θαυμαστές για την παράδοση της νομισματικής πολιτικής που βοήθησε να μειώσουμε τον πληθωρισμό και να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για ισχυρή οικονομική ανάπτυξη. Κάποιοι θεώρησαν το πλησιέστερο πράγμα ο καπιταλισμός είχε στο Θεό. Το 1996, περίφημα αναρωτήθηκε δυνατά είτε αύξηση μεριδίου τιμές ήταν το αποτέλεσμα του «παράλογη ευφορία». Οικονομολόγοι συζήτηση αν ιστορία θα τον κρίνει μια αποτυχία γιατί αυτός δεν απέτρεψε την ανάπτυξη του μια τεράστια φούσκα στην οικονομία της Αμερικής.